علی عظیمی

اي عاشقــان اي عاشقـان پیمانه را گم كرده ام دركنج ویران مــــانده ام ؛ خمخــــانه را گم كرده ام هم در پی بالائیــــان ؛ هم من اسیــر خاكیان هم در پی همخــــانه ام ،هم خــانه را گم كرده ام آهـــــم چو برافلاك شد اشكــــم روان بر خاك شد آخـــــر از این جا نیستم ؛ كاشـــــانه را گم كرده ام درقالب این خاكیان عمری است سرگردان شدم چون جان اسیرحبس شد ؛ جانانه را گم كرده ام از حبس دنیا خسته ام چون مرغكی پر بسته ام جانم از این تن سیر شد ؛ سامانه را گم كرده ام در